Śniadanie mistrzów

Jestem "wyjechana", ale mieliśmy dziś mistrzowskie śniadanie, więc aż odpaliłam laptopa i tup, tup, tup na bloga ;)

A co Wam będę dużo pisać... Pokażę po prostu.

Na śniadanie rozpaliliśmy grilla. Ja oczywiście nie skorzystałam - wolę mój owies, ale mężczyzna postanowił, że musi mieć mięso. Miał z tym dużo zabawy przy dwóch wiecznie głodnych psach... Gabor, jak to zwykle on, miotał się po całym ogrodzie i nie ukrywał, że bardzo chętnie by się przyłączył do śniadania.
Tora natomiast, z doskonałą obojętnością po prostu położyła się przy grillu aby "popilnować". Gdy nikt nie widział, chapnęła kromkę wprost z grilla... ;)

Mój mężczyzna nie jest wegetarianinem. Nie próbuję go przekabacać, ani przerabiać na swój styl. Szanujemy się wzajemnie.
I tak - jak na mężczyznę - jest wyjątkowo otwarty w kwestiach żywieniowych.
Chętnie jada ziemniaki w mundurkach. Co prawda ja jem w mundurkach ze względu na mikroelementy, a mój mężczyzna - bo nie musi obierać ;) Ale obojgu nam smakują. 

Nie kręci też nosem na wszelkie moje eksperymenty kulinarne, sałatki jada, zdecydowanie gardzi białym pieczywem a że czasem cały dumny z siebie przytarga do domu udziec i pyta jak go przyrządzę... no, mężczyzna, no :)

Bardzo lubi tzatziki, i dziś też mu je porzyrządziłam do tej kiełbachy, a niech ma coś zielonego. 

 Ja na śniadanie preferuję zdrowsze rzeczy. Opowiedziałam Wam o tym szczegółowo w moim filmie.
 W dzisiejszej porcji "owsa", jak to zwie mój mężczyzna, znalazły się także pestki dyni. 

Uwielbiam taką teksturę, zamiast rozgotowanej papki - wymusza ona dokładne żucie jedzenia, dzięki czemu łatwiej jest trawione i nie zalega w jelitach.

Danie to zawiera niemal komplet witamin i soli mineralnych, a przy tym sporo błonnika w niezwykle smacznej formie. Ponadto zaspokaja łaknienie na wiele godzin - nawet do 8 godzin! Jeść należy możliwie jak najwolniej, nie łykać w pośpiechu!
Taką surówkę piękności podaje się jako "pierwszy zabieg" w salonach kosmetycznych słynnej Heleny Rubinstein. Rzeczywiście ma dodatni wpływ na cerę, włosy, paznokcie, koloryt skóry - słowem, na urodę, a także na samopoczucie.
Różne "pięknotki" na świecie przeprowadzają sobie kuracje 2-3 tygodniowe tą surówką, szczególnie na przedwiośniu, gdy nasz organizm najbardziej domaga się witamin, składników mineralnych i w ogóle "pewnej pomocy", aby czuć się lepiej.

Polecam takie śniadania szczególnie osobom, które mają problemy z jelitami, żołądkiem, słabymi paznokciami, włosami, trądzikiem, z depresją (tiamina!) lub cierpiącymi na niską odporność. A także osobom na diecie odchudzającej - porcja takiego jedzonka ma ok. 350 kcal  - tyle, co pączek - a syci na wiele godzin.

Wypas :)
Jeśli do kwestii pielęgnacji i urody podchodzicie serio, to zacznijcie od przyjrzenia się swojej diecie. 

 Po śniadaniu poszliśmy nad staw popływać tratwą - dziś wyjątkowo nawet Tora się skusiła na przejażdżkę.
Uwielbiam, gdy dzień zaczyna się tak sielsko...

Zmykam do swoich spraw, wkrótce wrócę do Krakowa i znów zacznę robić dla Was makijaże - a póki co... może kawkę...


Do następnego!


Arsenic

Źródło:

 "Kuchnia i Medycyna" J. Aleksandrowicz, I. Gumowska, wyd. Watra, Warszawa 1986