Pierwsze indygo koty za płoty! Farbowanie henną

Henna spędziła w mojej lodówce kawał czasu. Dziś spojrzałam do archiwum bloga, aby sprawdzić, kiedy właściwie ją kupiłam... no, to jestem cała ja: post jest dokładnie sprzed roku: KLIK!
To dobrze obrazuje moje przywiązanie do mojego naturalnego koloru włosów. Pomimo kilku siwych na głowie, które są wyjątkowo dobrze widoczne na czarnym tle, przemęczyłam się jeszcze rok zanim nagle, w jednej chwili nie zapadła decyzja, że farbujemy!

Gwoli wyjaśnienia - początkowo kupiłam Khadi ciemny brąz, bo miałam w umyśle schemat dotyczący czarnych farb, które dają efekt sztuczny i nieciekawy. Nie chciałam aby moje włosy stały się smoliście czarne. Wiedziałam, że to nierealne, ale chciałam zachować swój naturalny odcień, który, z braku lepszego określenia, wpada w fiolet. 

Zdjęcie to zostało wykonane telefonem na życzenie Mężczyzny, który musiał uwiecznić fioletowy odcień moich włosów. Na żywo czasami ten kolor bardzo dobrze widać.

Oczywiście, moje naturalne włosy są bardzo ciemne/czarne, ale nie tak smoliście jak po użyciu czarnej farby. Stąd pomysł aby użyć Khadi ciemny brąz - naczytawszy się o jego chłodnym odcieniu miałam nadzieję, że przykryje moje siwulce i nie za mocno wpłynie na kolor reszty moich włosów. Takie babskie dylematy. Jestem chyba jedyną kobietą na świecie, która przez całe życie nie miała ochoty zmieniać naturalnego koloru swoich włosów.

Nawiasem mówiąc - mam czarne włosy od dziecka. W mojej rodzinie większość ma ciemne włosy i całkiem sporo u nas typów kolorystycznych zimowych - nie jest to więc ani nic niezwykłego, ani godnego podziwu. 

A potem zorientowałam się, że to, co inni uważają za odcień chłodny u mnie prawie zawsze ujawnia się jako zbyt rude. Kupiłam więc Indygo - już nie Khadi, lecz w sklepie mazidla.com gdzie można sobie kupić każdą hennę na wagę, nieco taniej niż Khadi.

Plan  był taki, aby brąz z Khadi wymieszać 1:1 z Indygo. Plan ten był aktualny właśnie przez ten rok, aż do wtorku gdy zdecydowałam, że drażni mnie już to pudło z henną w lodówce i albo wywalam, albo farbuję. Wywalać nie lubię, więc farbuję. I w tym momencie - macie też takie momenty? - jak anioł zstępujący z nieba naszło mnie olśnienie: brąz? ja? Walić to! I rozrobiłam z wodą tylko Indygo, brąz dalej leży w lodówce.

Podejrzewam, że podświadomie taka a nie inna decyzja dojrzewała we mnie przez ten rok. Dodam tylko, że wszelkie informacje na temat henny czerpałam z bloga Idalii, którego mi podpowiedziałyście w komentarzach pod tamtym postem zakupowym. Napisała ona wszystko na temat henny, co napisać można. Wszelkie pytania pączkujące w mojej głowie, znalazły swoje odpowiedzi właśnie u niej: KLIK! 

Z kolei TEN POST U IDALII dał mi do myślenia w kwestii Indygo i stał się ostatecznym bodźcem do pofarbowania się czystym Indygo. Skoro u niej nie wyszła krucza czerń z niebieskim połyskiem, to jest nadzieja i dla mnie. Będzie na nią. Sru, jedziemy z tym. Tak było, true story.

O, przy okazji możecie podziwiać różnicę w kolorze mojej twarzy, na której nie ma nic (po prawej) oraz tej posmarowanej kremem tonującym Ziaja SPF 50 (po lewej). Wygląda to znośnie, gdy mam dokładnie posmarowaną twarz, szyję wraz z uszami i dekolt - ale staram się wówczas nie podnosić dłoni do twarzy, aby nie było widać kontrastu ;)

Idalia napisała dosłownie wszystko na temat henny, jej rodzajów, samego procesu farbowania i efektów - nie będę powielała tych informacji, odsyłam Was do niej, jeśli jeszcze tam nie byliście. Pewnie byłam ostatnią osobą, która te posty przeczytała :) 
Tutaj opiszę Wam moje doświadczenia z farbowaniem i postaram się pokazać efekty.

W skrócie, czego oczekiwałam po tym farbowaniu?

1. całkowite pokrycie siwych włosów - nie jest ich wiele, ale są już rozsiane po całej fryzurze, a na skroniach jest ich najwięcej. Nie chciałam, aby siwe pofarbowały się na brąz czy rudo, czy na niebiesko podczas gdy reszta włosów będzie czarna. Słowem - oczekiwałam w miarę jednolitego koloru
2. wyrównanie koloru włosów na całej długości - jak zobaczycie na zdjęciu, moje włosy od głowy do połowy długości zachowują swój naturalny, czarny kolor, zaś końcówki są zniszczone i brązowe. Od razu uprzedzam pytania - nie, podcinanie nic nie daje, końcówki pielęgnuję regularnie, niszczą się niezależnie od moich starań
3. i trzeci, nierealny punkt, dotyczył mojego marzenia aby w istocie odcień moich włosów nie zmienił się wcale lub w niewielkim stopniu

Tak to wyglądało w dniu farbowania zanim rozrobiłam hennę. Jak widać na załączonym obrazku, branie sobie końcówek moich włosów i przykładanie potem do swoich, a następnie euforyczny komentarz: "eeeej, wcale nie masz czarnych włosów!" mógł i powodował u mnie torsje ze śmiechu.

To naturalne ombre występowało u mnie od zawsze, niezależnie od długości włosów czy rodzaju pielęgnacji. Nie jest to też żadna pozostałość po farbowaniu - nigdy ich nie farbowałam. Tak już mam i mi zbrzydło, więc wyrównanie koloru było dla mnie istotne.

Jeśli chodzi o sam proces rozrabiania henny, postanowiłam tym razem postawić na minimalizm, trzymać się podstawowej receptury i nie kombinować. W ten sposób sprawdziłam "z czym to się je", jakich efektów mogę się spodziewać i wprowadzić ewentualne poprawki w kolejnych farbowaniach.

Hennę rozrobiłam więc z letnią, przefiltrowaną i przegotowaną wodą. Jedynym odstępstwem był dodatek maski z Biofficina Toscana, którą mam ze sklepu Organeo. Napiszę o niej więcej za jakiś czas. Dodałam ją do henny po to, aby włosy uratować przed tragicznym przesuszem, którego się spodziewałam. Wybór padł na nią, ponieważ ma w składzie niewiele olejów, których podobno nie powinno się stosować podczas farbowania henną.
Nie czekałam z rozrobioną henną aby się utleniła i przegryzła, nałożyłam ją na głowę od razu.

Taaaak... nakładanie henny. Nie poszło źle, łazienkę szybko udało się posprzątać, przy czym nie zabrakło takich obserwacji, iż pasta zostawiła niebieskie plamy na umywalce i pralce :)
Spodziewam się, że z czasem i wraz z ilością farbowań mój skill w nakładaniu henny wzrośnie. Póki co nie mam nic mądrego na ten temat do powiedzenia, czego by już nie napisała Idalia, więc - ponownie odsyłam do niej.
Hmm, może poza tym, że na włosy o długości do pasa, jeśli zależy nam na dobrym pokryciu kolorem całej długości, 100 gramów henny może być nieco zbyt mało. Możliwe, że to tylko kwestia lepszego zorganizowania i zarządzania ilością, kolejne farbowania będę robiła z tą samą ilością starając się wszystko lepiej "poukładać". W każdym razie po tym farbowaniu kolor mam, owszem, wyrównany - końcówki nie odbiegają bardzo mocno kolorem od włosów bliżej głowy, ale jednak trochę się różnią i wiem, gdzie popełniłam błąd.

Powyżej rezultaty farbowania z soboty, a więc czwartego dnia od farbowania. Jak widać, końcówki nieco odbiegają kolorem od tego, co się dzieje bliżej głowy, ale nie ma w ogóle porównania do brązowych końcówek sprzed farbowania. Jestem bardzo zadowolona z tego wyrównania koloru. 

Nakładając hennę skupiłam się na tym, aby jej odpowiednia ilość znalazła się tam, gdzie przewijały się moje białe nitki - a więc na środku głowy, na skroniach, generalnie blisko głowy. Rozprowadziwszy hennę na całej długości włosów, zawinąwszy je w koczek, końcówki były pokryte henną, ale niedokładnie. Biorąc włosy w dłonie i przyglądając się im z bliska wyraźnie widzę, że porobiły się ciemniejsze pasemka, spod których wyziera mój wyjściowy kolor.
Wybaczcie brak zdjęcia z zieloną papką na głowie, to byłby nadmiar gimnastyki dla mnie. Hennę na głowie trzymałam równiutko przez 4 godziny i jest to czas dla mnie optymalny. Oczywiście, będę eksperymentować ze skracaniem czasu - bo po co siedzieć z papką przez 4 godziny, jeśli ten sam efekt otrzymam po dwóch. Sprawdzę też, jak działa henna, która nabierała mocy namoczona wodą na całą noc. 

Prawdą jest, że kolor włosów po farbowaniu henną nieco się zmienia w ciągu pierwszych 2-4 dni. Jeśli zostawimy je w spokoju, przecierpimy lekki przesusz i nie będziemy ich myć ani okładać olejami kolor "dojrzeje" i nieco się zmieni. Odnoszę wrażenie, że w moim przypadku kolor w magiczny, niepojęty dla mnie sposób, dostosował się do wysyłanych telepatycznie przeze mnie próśb aby nie wyszedł zbyt "czorny" - i nie wyszedł. Nie jest to mój naturalny kolor włosów, ale spokojnie mogę udawać dalej, że się nie farbuję - różnica pomiędzy moim naturalnym kolorem a tym po farbowaniu jest praktycznie żadna.

Wydają się ciemniejsze, ale ten efekt dają po prostu włosy o wyrównanym kolorycie, które na całej długości mają mniej - więcej ten sam odcień, a nie na każdym centymetrze inny.

Dostałam nawet oficjalne "zezwoleństwo" od Mężczyzny na, jak to ujął, takie farbowanie. Jest zadowolony z efektu i dla mnie, tak szczerze mówiąc, jego opory przed kompletną zmianą koloru moich włosów również mnie powstrzymywały przed farbowaniem. Ja też nie miałam ochoty zmieniać koloru swoich włosów, ale z tego farbowania jestem wybitnie zadowolona.
Moje włosy nadal mają bardzo ciemny, brązowawy kolor, i - co najważniejsze - w chłodnym odcieniu.

Spełnieniem mojego - trzeciego już - marzenia było kompletne pokrycie siwych włosów. Ale w taki sposób, że nie widać żadnych jaśniejszych pasemek, lecz są tego samego koloru co reszta. Uchował się może jeden lub dwa siwulce - ale to wynik mojego przeoczenia. Jeden w pobliżu końcówek ma niebieskawy odcień, co wskazuje, że mógł leżeć gdzieś wciśnięty wewnątrz pasma obłożonego dookoła henną. Ale to są pierdoły w porównaniu ze stanem wyjściowym, więc i tutaj henna dała radę.

Ogólne wrażenia? Bardzo pozytywne! Miałam nadzieję tylko na pokrycie siwych włosów, z resztą bym się pogodziła. A tutaj nie tylko siwe zniknęły, kolor jest wyrównany, to jeszcze wyszedł tak naturalny dla mnie, jak to tylko możliwe. Wybór Indygo  był strzałem w dziesiątkę dla mnie.

Pierwszego dnia po farbowaniu moje włosy były w stanie tragicznego przesuszu - ale przyjęłam to ze spokojem. Spodziewałam się takiego stanu rzeczy, więc po prostu to przeczekałam. Już drugiego dnia moje włosy wyglądały lepiej, choć nic z nimi nie robiłam. Podczas spłukiwania henny z głowy uderzyła mnie ilość włosów, które potem musiałam wyjmować z sitka - zwykle jest to spora kępka, tym razem były to dwa, może cztery włoski. Po pierwszym myciu wczoraj również wypadło mi ich znacznie mniej niż zazwyczaj. Nie chce mi się wierzyć, że magiczna moc henny zadziałała tak błyskawicznie - na wzmocnienie cebulek trzeba jednak poczekać pewną ilość czasu. Ale jednak.

Po lewej ciemny brąz z Khadi, po prawej Indygo z mazidla.com. Opakowanie Khadi jest o niebo wygodniejsze - woreczek po prostu rozcinamy i nic się nie wysypuje ani nie pyli. Pudełko z mazideł podczas otwierania uwalnia chmurę zielonkawego pyłu, który wygląda nieciekawie na klawiaturze czy narzucie ;)
I przy okazji uwaga - wlewajcie wodę do henny bardzo ostrożnie. Jeśli luniecie strumieniem, połowa henny uniesie się zieloną chmurą w powietrze i osiądzie wszędzie dookoła.

W piątek, a więc 3 dni po farbowaniu, wypłukałam już reszteczki henny z włosów i zaaplikowałam sobie na całą długość włosów maskę marki Eco Cosmetics - również ze sklepu Organeo, również o niej będę pisała za jakiś czas w poście o pielęgnacji włosów po hennie. Tradycyjnie już maskę rozrobiłam z kapką gliceryny, ekstraktu wzmacniającego włosy, spiruliną i taką zieloną - znów! - maź pozostawiłam na głowie przez godzinę, po czym zmyłam szamponem. 
Po wyschnięciu moje włosy wyglądały, jakby nigdy nic się nie stało - pomijając brak siwych i wyrównany kolor. Super!

Przez pierwsze dni po farbowaniu - jeśli włosy są długie - liczcie się z niebieskim karkiem, koszulkami, poduszkami itp. Na szczęście bardzo łatwo jest to sprać czy zmyć z siebie.

Jeszcze małe wyjaśnienie - czuję, że muszę - na zdjęciach mam włosy nieco napuszone i pofalowane. W istocie mam włosy proste jak spaghetti przed ugotowaniem, ale na noc zwykle wiążę je w warkocz - i taki jest efekt. 

Pytania? Sugestie? Walcie śmiało, kiedyś odpowiem ;)
Cmoki
Arsenic