Kosmetologia: Łojotok i ŁZS

http://www.onlinedermclinic.com/archive/seborrheic-dermatitis

Łojotokowe zapalenie skóry

Łojotokowe zapalenie skóry głowy, to uciążliwe schorzenie związane z nasilonym działaniem gruczołów łojowych oraz przewlekłym występowaniem skórnego stanu zapalnego. Objawami tego schorzenia są najczęściej silnie przetłuszczające się włosy, swędzenie lub pieczenie zaczerwienionej skóry oraz nadmierne wypadanie włosów.

Może pojawić się u osób w każdym wieku, nawet u niemowląt.
Przyczyny

Gruczoły łojowe wydzielają nadmiernie ilości łoju, głównie na skórze głowy, twarzy (czoło, nos, powieki, usta), na klatce piersiowej i plecach. Skłonność do łojotoku jest cechą genetyczną, ale zależy także od wpływu hormonów płciowych (niekorzystny wpływ androgenów i progesteronu, korzystny - estrogenów).

Pojawienie się stanów zapalnych oraz łojotoku jest często wynikiem działania drobnoustrojów, Istotną rolę odgrywa tu zakażenie drożdżakami, głównie Pityrosporum ovale, które rozwijając się na skórze powodują łupież lub zakażenia bakteryjne. Nierzadko objawy ŁZS związane są jednak z wewnętrznymi infekcjami powodującymi nawroty schorzenia, a także zaburzeniami równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. Niezależnie więc od źródła występowania bezpośrednich czynników mogących wpływać na zmiany skórne warto zaznaczyć, że ich systematyczne pojawianie się świadczy o słabości naszego ciała. W mniejszym lub większym stopniu nie jest ono bowiem w stanie poradzić sobie z zaburzeniami w funkcjonowaniu metabolizmu komórek skóry, bądź eliminacją nawrotów zakażenia.

Łojotok jest szczególnie nasilony w okresie pokwitania i przekwitania, przy zaburzeniach hormonalnych i zaburzeniach przemiany materii. Wydzielanie łoju waha się w zależności od wieku, jest duże u noworodków, zmniejsza się w ciągu pierwszych lat życia, wzrasta w okresie pokwitania (13-18 lat), następnie powoli się zmniejsza.

Łojotok jest podłożem chorób owłosionej skóry głowy (łupież łojotokowy) oraz skóry gładkiej (trądzik, trądzik różowaty).

Typowe objawy łojotoku

• błyszcząca skóra
• szybko przetłuszczające się włosy
• łuszczenie się skóry (łuski wilgotne, nie sypią się)
• świąd i pieczenie
• zaczerwienienie skóry

Charakterystyczne objawy występują podczas łojotokowego zapalenia skóry głowy:

• wystąpienie łupieżu suchego (drobne, białe płatki) lub łupieżu tłustego (większe, żołtawe łuski, mocno przylegające do włosów i ciężkie do usunięcia)
• świąd i zaczerwienie rozprzestrzeniające się na skórę za uszami, a nawet na przewody słuchowe
• zaburzenie przyrostu włosów, a także ich wypadanie
• utworzenie się grubej warstwy łuski na skórze głowy (w cięższych przypadkach)

Przy wystąpieniu, przede wszystkim, ostatniego symptomu, należy zgłosić się do dermatologa w celu podjęcia odpowiedniego leczenia. Choroba ta prowadzić może bowiem do łysienia i choć nie jest to poważne schorzenie, nie należy go lekceważyć, gdyż może doprowadzić do oszpecenia skóry.

Łojotok pojawiający się u dzieci, tzw. ciemieniucha zazwyczaj nie stanowi większego niebezpieczeństwa dla jego zdrowia. Jest to prawdopodobnie reakcja alergiczna rozwijającego się organizmu. Choroba ta może pojawiać się u dziecka do 3 roku życia.

Pielegnacja cery łojotokowej

Skóry nie możemy zmienić, ale możemy, odpowiednio ją pielęgnując, sprawić, że będzie ona zdrowsza i będzie lepiej wyglądała, szczególnie jeżeli uregulujemy pracę gruczołów łojowych. Przez długi okres jedyny sposób pielęgnacji skóry tłustej ograniczał się do usuwania z niej nadmiaru tłuszczu.

Podstawowym zabiegiem w przypadku pielęgnacji każdego rodzaju skóry jest jej oczyszczenie. Jest ono szczególnie istotne dla skóry łojotokowej. Do mycia twarzy stosuje się cały szereg wyrobów produkowanych w różnych formach kosmetycznych. Preparat ten, niezależnie od postaci, ma pH kwaśne, mieszczące się w granicach 4,5 - 6, czyli takie, które odpowiada naturalnemu odczynowi naszej skóry. Jedną z podstawowych form kosmetyków oczyszczających są środki do mycia zawierające w recepturze łagodne związki powierzchniowoczynne.

Jak zawsze, do mycia polecam albo żele samorobione, albo żele marki Sylveco: KLIK! Bazują one na łagodnych detergentach pochodzenia naturalnego, które nie wysuszają skóry i nie powodują podrażnień. Dodatkowo, żele Sylveco zawierają glicerynę i pantenol, a więc substancje nawilżające i łagodzące. W żelu w wersji rumiankowej mamy w składzie także kwas salicylowy, który posiada właściwości złuszczające, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze i lekko ściągające. Dzięki zdolności wnikania w głąb mieszków włosowych pomaga likwidować zaskórniki, odblokowuje pory skóry, zmniejsza nadmierne wydzielanie sebum i jest pomocny w stanach zapalnych. Poprawia strukturę i koloryt skóry, rozjaśnia powierzchowne przebarwienia oraz zmniejsza płytkie blizny potrądzikowe. Kwas salicylowy działa łagodniej niż kwasy AHA, a jego działanie jest długotrwałe.

Związki, które powinny znaleźć się w preparatach przeznaczonych do pielęgnacji skóry tłustej, łojotokowej, muszą spełniać wiele funkcji. W przypadku tego typu skóry istnieje bowiem potrzeba usunięcia zanieczyszczeń i bakterii, oraz zamknięcia jej porów. 

Wyroby do cery tłustej, łojotokowej powinny także ograniczyć proces wydzielania sebum, zapobiegać stanom zapalnym skóry, przywrócić jej odpowiednie pH. Powinny one ponadto zapewnić jej ładny koloryt oraz zmatowić przetłuszczające się i błyszczące jej partie. Odpowiednich kosmetyków naturalnych należy poszukać przede wszystkim wśród dermokosmetyków opartych na działaniu dobroczynnych substancji aktywnych. Pielęgnacja drogeryjna w tym przypadku może jeszcze zaostrzyć objawy i pogorszyć problem.
Z osobistego doświadczenia mogę serdecznie polecić tonik z kwasami PHA - glukonolaktonem i laktobionowym. Pisałam o nich wiele razy, m.in tutaj: KLIK! KLIK!

Uzupełnieniającym w pielęgnacji cery łojotokowej, dermokosmetykiem pielęgnacyjnym z solanką siarczkową w składzie jest hypoalergiczny żel siarczkowy. Jest to preparat przeznaczony dla cery wrażliwej, ale również i łojotokowej, podatnej na powstawanie stanów zapalnych. Bazuje on na mocy wód siarczkowych, rewelacyjnych w leczeniu ŁZS, luszczycy czy AZS. Można go stosować zarówno na całe ciało jak i na skórę twarzy. Wygładza, ujędrnia i uelastycznia skórę poprawiając jej wygląd i wyraźnie poprawia jej nawilżenie, co jest bardzo istotne szczególnie w przypadku cery tłustej, która przy nieodpowiedniej pielęgnacji może przerodzić się w cerę odwodnioną i przetłuszczającą.
Polecam mieszać go na dłoni w równych proporcjach z olejami lub kremami, jeśli sam żel okaże się zbytnio ściągać skórę.

Leczenie

Z punktu widzenia współczesnej dermatologii leczenie łojotokowego zapalenia skóry jest dość problematyczne. Typowa odpowiedź na tego typu schorzenie opiera się jedynie na zmniejszeniu objawów chorobowych, zwykle poprzez stosowanie zewnętrznych środków farmakologicznych. Z tego powodu często dochodzi do nawrotu choroby, której przebieg staje się przewlekły. Dlatego też podstawą efektywnego leczenia ŁZS powinno być skupienie się na pierwotnych przyczynach zaburzeń czynności skóry. Jednym z głównych powodów utrzymywania się łojotokowego zapalenia skóry jest osłabienie odporności organizmu. Nie bez powodu ŁZS częściej rozpoznawane jest u osób chorujących na cukrzycę.

Zazwyczaj w walce z łojotokowym zapaleniem skóry zaleca się używanie specjalnych szamponów, maści oraz kremów. Szamponem szczególnie polecanym w przypdku walki z łojotokiem skóry głowy jest MineralnySzampon Zdrojowy, który zawiera solankę siarczkową ze źródeł mineralnych uzdrowisk Busko-Zdrój i Solec-Zdrój, skutecznych w leczeniu chorób skóry (łuszczyca, atopowe zapalenie skóry (AZS), łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS)). Wyraźnie zmniejsza on przetłuszczanie się skóry głowy, niweluje łupież i pielęgnuje także włosy. Jego regularne stosowanie pozwala skórze prawidłowo funkcjonować.

Zwracam tylko uwagę na SLES w składzie - ten silny detergent może ale nie musi podrażniać skóry. Jeśli widzisz, że u Ciebie się ten kosmetyk sprawdza, nie ma powodu go odstawiać. Jeśli jednak po umyciu tym szamponem czujesz, że skóra piecze, swędzi, jest podrażniona - poszukaj alternatywy, jak choćby delikatnego szamponu z zieloną herbatą produkcji własnej: KLIK! 

Stosowanie odpowiednich dermokosmetyków jest szczególnie ważne, gdyż jednym z czynników wpływających na nadmierną produkcję łoju jest m.in. stosowanie szamponów, które zaburzają utrzymanie naturalnego pH skóry.

Efektywne leczenie łojotokowego zapalenia skóry powinno opierać się na leczeniu przyczyn pierwotnych, które najprawdopodobniej maja charakter ogólnoustrojowy. Skuteczna terapia przeciwko ŁZS powinna bazować na przywróceniu równowagi w obszarze całego organizmu poprzez kurację oczyszczającą oraz wzmocnienie naturalnych funkcji odpornościowych. Na szczególną uwagę zasługuje także jednoczesna dbałość o ochronę flory bakteryjnej jelit biorącej udział w systemie metaboliczno-ochronnym naszego ciała.

Konieczne jest więc wprowadzenie odpowiedniej diety bogatej w cynk, kompleks witamin B oraz witaminy A i E. Zaleca się ograniczenie spożycia tłuszczów, cukrów prostych, ostrych przypraw, używek i zmianę stylu życia (unikanie sytuacji stresowych).

Taka suplementacja daje dobry, ale nienatychmiastowy efekt.

W gabinecie kosmetycznym można wykonać zabiegi złuszczania lub mikrodermabrazję z użyciem podciśnienia, które głęboko oczyszczają pory skóry. Już kilka zabiegów zmniejsza łojotok na parę miesięcy, wspomaga leczenie trądziku i śladów, które mogły po nim pozostać.

Po zakończeniu leczenia łojotoku należy postępować profilaktycznie, stosować odpowiednie preparaty do pielęgnacji skóry z tendencją do łojotoku, wdrożyć wspomnianą dietę i zmienić styl życia.

Pozdrawiam

Arsenic