Typy siostrzane w analizie kolorystycznej: czysta zima i czysta wiosna

Często się zastanawiam, z czego wynika brak zrozumienia tych dwóch typów i doszukiwanie się ich wśród nawet najbardziej przygaszonych kolorystyk. Poza oczywistą odpowiedzią - z braku wiedzy - jest jeszcze jeden aspekt, którego nie bierze się pod uwagę. Mowa o szerszym, globalnym spojrzeniu na typy kolorystyczne. Gdy w kraju mamy w przeważającej liczbie osoby o typach przygaszonych i raczej jasnych, to każdy przejaw większej wyrazistości czy najdrobniejszy, złoty refleks we włosach będzie odbierany jako jawna cecha charakterystyczna typu ciepłego lub czystego. Tymczasem stawiając tak "zdiagnozowaną" czystą zimę następnie obok kogoś o rzeczywiście jaskrawej, wyrazistej i kontrastowej, a do tego jawnie ciemnej i chłodnej kolorystyce, np. obok azjaty, okazuje się że ta diagnoza jest nie do obronienia. 

To oczywiste, że dwie czyste zimy mogą różnić się między sobą odcieniem, nasyceniem i walorem w pewnym stopniu. Jednak nie aż tak, aby znajdować ten typ u każdej mijanej osoby. Dzieje się tak z prostych przyczyn leżących u naszych biologicznych podstaw. 
Jeśli zainteresował Was przywołany przykład azjatów, poczytajcie o Sakoku i zastanówcie się, jaki to miało wpływ - tak po prostu, po ludzku - na mieszanie się i rozcieńczanie pigmentów. Tak, ten temat jest niewygodny politycznie, ale odkładając paranoje na bok: to bardzo ciekawy temat, wart przemyślenia.

Aby w pełni zrozumieć zasady analizy kolorystycznej i kolejne podziały na dwanaście czy szesnaście typów kolorystycznych, tudzież następne niuanse takie jak typy siostrzane, należy w pełni pojąć sens i genezę podziału na cztery podstawowe typy kolorystyczne. Podział ten nie jest bowiem jedynie romantyczną wizją jakiegoś artysty, a wynika z konkretnych czynników kształtujących naszą naturalną kolorystykę. Są nimi melaniny – pigmenty występujące naturalnie w naszej skórze, włosach i tęczówkach. Odpowiadają one za najbardziej widoczne cechy fenotypowe.

Melaniny, którymi zostaliśmy „namalowani” występują w trzech rodzajach: 

• Eumelanina - to pigment ciemny, o dużych cząsteczkach, którego odcień może być szaro-brązowy, brązowy, brunatny, aż do czarnego.
• Feomelanina - jest pigmentem o małych cząsteczkach i jasnym, którego barwa może być od żółtej, poprzez rudą aż po czerwień.
• Melanina trójchromowa – to pigment o intensywnie czerwonej barwie i budowie podobnej do feomelaniny.

Należy to rozumieć wprost, tj. ciemne, brązowe i czarne pigmenty eumelaniny występują w ciemnych włosach, oczach i u osób z ciemną karnacją. Natomiast u osób rudych i o włosach blond występują pigmenty żółte i czerwone.

W zależności od rodzaju, ilości i proporcji pomiędzy tymi pigmentami występującymi u danej osoby, wyklarował się podział na cztery typy kolorystyczne nazwane jak cztery pory roku. Podział ten jest obrazowy i łatwo zapada w pamięć, a nawet w pewnym zakresie odpowiada temu, co się dzieje w kolorystyce Wiosny, Lata, Jesieni czy Zimy. Należy jednak pamiętać, że to NIE kolorystyka – przykładowo – wiosennego pejzażu determinuje, w jakich kolorach dana osoba o typie Wiosna będzie wyglądała korzystnie. Ma na to wpływ jedynie rodzaj i ilość pigmentów występujących naturalnie u tej osoby.

Mamy więc w analizie kolorystycznej cztery podstawowe typy, z których każdy charakteryzuje się inną kolorystyką: 

1. Wiosna – jasna, ciepła, czysta.
2. Lato – jasne, chłodne, zgaszone.
3. Jesień – ciemna, ciepła, zgaszona.
4. Zima – ciemna, chłodna, czysta.

Owe cechy charakterystyczne każdego z czterech typów to nic innego, jak określenie atrybutów barwy (HVC – od skrótu: „hue, value, chroma”, czyli odcień, walor i nasycenie). Kolor może być albo czysty, albo przygaszony, ciepły lub chłodny oraz ciemny albo jasny - jednocześnie.

Z pomocą tych trzech atrybutów koloru określa się również całą kolorystykę urody danej osoby. Należy pamiętać, że nie zawsze każda Zima jest tak samo chłodna, ciemna i czysta. Zazwyczaj jeden z atrybutów wybija się na pierwszy plan. Stąd więc wywodzi się dalszy podział na dwanaście typów kolorystycznych.

1. Jasne Lato – jasne, chłodne, zgaszone, np. Peta Wilson. 
2. Jasna Wiosna – jasna, ciepła, czysta, np. Amanda Seyfried. 
3. Ciemna Zima – ciemna, chłodna, czysta, np. Salma Hayek. 
4. Ciemna Jesień – ciemna, ciepła, zgaszona, np. Sandra Bullock. 
5. Zgaszone Lato – zgaszone, chłodne, jasne, np. Angelina Jolie. 
6. Zgaszona Jesień – zgaszona, ciepła, ciemna, np. Calista Flockhart. 
7. Czysta Zima – czysta, chłodna, ciemna, np. Keanu Reeves. 
8. Czysta Wiosna – czysta, ciepła, jasna, np. Rihanna. 
9. Ciepła Wiosna – ciepła, czysta, jasna, np. Nicole Kidman. 
10. Ciepła Jesień – ciepła, zgaszona, ciemna, np. Tilda Swinton. 
11. Chłodne Lato – chłodne, zgaszone, jasne, np. Allison Williams. 
12. Chłodna Zima – chłodna, czysta, ciemna, np. Brooke Shields. 

Podkreślone zostały główne atrybuty danego typu kolorystycznego. Czyli takie, które są widoczne na pierwszy rzut oka. Czasami nie można jednoznacznie stwierdzić, czy kolorystyka danej osoby jest np. czysta czy zgaszona. Jeśli jednak widać jednoznacznie ciepły, rudy kolor włosów, jest to wskazówką, iż mamy do czynienia z typem ciepłym. Dalszą pracą kolorysty jest rozróżnienie, czy dana osoba jest Ciepłą Wiosną czy Ciepłą Jesienią.

Istnieje wiele innych podziałów w analizie kolorystycznej, np. na 16 typów. Tego typu podziały można mnożyć praktycznie w nieskończoność, ponieważ każde Zgaszone Lato jest inne – zdarzają się jaśniejsze i ciemniejsze, są też bardziej zgaszone i o czystszej kolorystyce, choć wciąż mieszczące się w palecie tego typu. Kolorystykę każdego typu należy pojmować jako pewien zakres, w którym zawiera się bardzo wiele odcieni barw. 

Z tego powodu zamiast mnożyć podziały w analizie, tworząc nieskończoną ilość nazw dla jednego typu, należy porządnie opanować podstawy analizy, z których przecież wszystko wynika. Dzięki temu wyszkolony kolorysta będzie zawsze dobierał odcienie indywidualnie do kolorystyki konkretnej osoby, traktując jej typ kolorystyczny zaledwie jako wskazówkę, a nie ostateczny werdykt, do którego dobiera się paletę barw z internetu.

W powyższym zestawieniu widać wyraźnie, że poszczególne atrybuty powtarzają się u wszystkich kolorystyk. Są po dwa typy zgaszone, czyste, jasne, ciemne, ciepłe i chłodne. To właśnie wspólna główna cecha kolorystyki pomiędzy różnymi typami sprawia, że nazywa się je „siostrzanymi”. Ponieważ wydają się być do siebie kolorystycznie dość podobne, często poleca się im również podobne odcienie. Nie jest to do końca prawidłowe z punktu widzenia analizy kolorystycznej, ponieważ każdej Jesieni będzie kolorystycznie bliżej do innego typu jesiennego, niż jakiejkolwiek Zimy, Lata, czy Wiosny. 

Należy pamiętać, że u typów siostrzanych wspólny jest tylko jeden, główny (pierwszoplanowy) atrybut kolorystyki. Ale pozostałe dwa są równie ważne przy doborze kolorów garderoby i makijażu. 

Wszak Zgaszone Lato nie byłoby Latem, gdyby niski walor i chłodny odcień jego naturalnej kolorystyki nie miał żadnego znaczenia, prawda? Mogłyby wspólnie ze Zgaszoną Jesienią dzielić garderobę i kosmetyczkę, ale jednak to tak nie działa.

W przypadku tych dwóch typów kolorystycznych, najważniejszą cechą, która wybija się na pierwszy plan, jest duże nasycenie pigmentami – u Zimy głównie czarnymi, zaś u Wiosny brązowymi, ale bez domieszek. Daje to efekt wysokiej chromatyczności, kontrastu i nawet jaskrawości naturalnej kolorystyki.

Oba typy świetnie czują się w jaskrawych, kontrastowych zestawieniach kolorystycznych. Jednak bazując na ich trzech atrybutach kolorystycznych widać wyraźnie, że połączenia kolorów będą u obu typów prezentowały się inaczej.

• Czysta Zima – jest czysta, chłodna, ciemna.
• Czysta Wiosna – jest czysta, ciepła, jasna.

Z kolorystyką Czystej Zimy lepiej współgrają kolory najczystsze spośród chłodnych i ciemnych, oraz zestawienia kontrastowe, jak choćby czerń z bielą, fuksja czy czerwień z turkusem. 

Tymczasem Czysta Wiosna znacznie lepiej zaprezentuje się w kolorach najczystszych spośród ciepłych i raczej jasnych, jak np. w pomidorowej czerwieni połączonej z grynszpanem, złocie czy czystej zieleni trawiastej.

Zapraszam na analizę kolorystyczną do mnie - służę całą moją wiedzą, doświadczeniem i zaangażowaniem aby wyjaśnić niuanse danej kolorystyki i dobrać właściwe odcienie garderoby, makijażu, włosów czy biżuterii.

Oferuję obecnie analizę kolorystyczną "podaną" na trzy sposoby:

1. Analiza online, po której dostajesz na maila ebooka ze swoją analizą kolorystyczną. 
2. Analiza online jak wyżej, ale ponadto wysyłam pod wskazany adres wydrukowaną książkę z Twoją analizą kolorystyczną oraz dodatkowe materiały na maila. 
3. Indywidualne konsultacje kolorystyczne, czyli spotkanie na żywo w jednym z miast: Kraków, Katowice, Kielce, Warszawa, Lublin. Podczas spotkania sama robię Ci zdjęcia i tłumaczę niuanse Twojej kolorystyki a następnie prezentuję Ci właściwe kolory już na konkretnych ubraniach w Twoich ulubionych sklepach odzieżowych. Możemy również przejść się wówczas do drogerii, gdzie wskażę Ci właściwe dla Ciebie odcienie kosmetyków kolorowych. Po spotkaniu dostajesz wszystkie materiały na maila + wydrukowaną książkę pocztą. 

kontakt@arsenic.pl

Wybierz opcję dla siebie i napisz na podany adres. Jeśli chcesz przyśpieszyć sprawy, zapoznaj się z tutorialem:

• Jak przygotować zdjęcia do analizy kolorystycznej?

Przypominam również, że powyższy wpis jest fragmentem mojego ebooka pt. "Typy siostrzane w analizie kolorystycznej". Można go mieć już za 120 zł i aby go kupić wystarczy napisać do mnie na powyższy adres mailowy. 

Pozdrawiam serdecznie,
Aleksandra